top of page

Κολπική μαρμαρυγή: η συχνότερη αρρυθμία των ενηλίκων


Τι είναι η κολπική μαρμαρυγή;

Η κολπική μαρμαρυγή είναι μία πάθηση που αφορά την καθημερινότητα στην καρδιολογική πρακτική καθώς πρόκειται για την συχνότερη αρρυθμία των ενηλίκων. Ο δια βίου κίνδυνος ανάπτυξης κολπικής μαρμαρυγής στον γενικό πληθυσμό είναι 1 στους 3. Πρόκειται για αρρυθμία που οδηγεί σε συχνή νοσηλεία των ασθενών και μειώνει σοβαρά την ποιότητα της ζωής τους.



Τι συμβαίνει;

Οι κόλποι της καρδιάς μαρμαίρουν, δηλαδή "τρέμουν", δεν ακολουθούν το φυσιολογικό πρότυπο λειτουργίας τους, διότι ο εγγενής βηματοδότης της καρδιάς που είναι ο φλεβόκομβος έχει υπερνικηθεί από την ανάπτυξη ενός ηλεκτρικού κυκλώματος που πλέον ελέγχει την συστολή και την διαστολή τους. Ο κόλπος μακροχρόνια διατείνεται και αλλάζει την δομή του με ανάπτυξη ίνωσης. Έτσι, η αρρυθμία διαιωνίζεται και οδηγεί σε σχηματισμό θρόμβων στον κόλπο. Οι θρόμβοι μπορεί να αποκολληθούν, να ταξιδέψουν με την κυκλοφορία και να εμβολίσουν περιφερικά αγγεία προκαλώντας ισχαιμία στην περιοχή αιμάτωσής τους. Αυτό το φαινόμενο λέγεται θρομβοεμβολισμός.


Χαρακτηριστικότερος εκπρόσωπος θρομβοεμβολισμού της κολπικής μαρμαρυγής και βασική αιτία θνητότητας σε αυτή, είναι το ισχαιμικό αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο. Έχει υπολογιστεί ότι το 30% των ισχαιμικών αγγειακών εγκεφαλικών επεισοδίων οφείλεται σε υποκείμενη κολπική μαρμαρυγή. Άλλωστε οι ασθενείς με ισχαιμικό αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο πρέπει να ελέγχονται καρδιολογικά με διεξοδικό τρόπο, ώστε να διερευνάται επαρκώς η πιθανότητα υποκείμενης καρδιοεμβολικής αιτίας τους ακόμα και αν δεν είναι κατ’ αρχάς εμφανής (δηλαδή αιτίας του εγκεφαλικού από την καρδιακή λειτουργία). Η ύπαρξή της αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο υποτροπής του εγκεφαλικού και επιβαρύνει την πρόγνωση.


Ποια τα συμπτώματα της κολπικής μαρμαρυγής;

Δυστυχώς, συχνά η κολπική μαρμαρυγή είναι λανθάνουσα - ασυμπτωματική, και ανακαλύπτεται ως τυχαίο εύρημα στον τακτικό καρδιολογικό έλεγχο των ασθενών στα πλαίσια ενός τυπικού check up ή κατά την επίσκεψη για έλεγχο κάποιας άλλης καρδιολογικής πάθησης. Άλλοτε οι ασθενείς προσέρχονται αναφέροντας ότι κατά την μέτρηση της αρτηριακής πίεσης στο σπίτι παρατήρησαν «ανεβοκατέβασμα» των σφυγμών ή την ένδειξη «αρρυθμία» στην οθόνη του ηλεκτρονικού πιεσόμετρού τους. Επίσης, τα smart watches (“έξυπνα” ρολόγια) και τα σύγχρονα κινητά τηλέφωνα που έχουν εφαρμογές με δυνατότητα καταγραφής του σφυγμού ή και του ρυθμού, μπορούν να σημάνουν την διάγνωση πιθανής αρρυθμίας και να κατευθύνουν στην καρδιολογική εκτίμηση.


Πολλές φορές η κολπική μαρμαρυγή διαγιγνώσκεται εκ των υστέρων, όταν ασθενείς με εγκατεστημένο εγκεφαλικό επεισόδιο κατά την άφιξη στο νοσοκομείο διαπιστώνεται ότι φέρουν ηλεκτροκαρδιογράφημα με κολπική μαρμαρυγή. Όταν προκαλεί συμπτώματα, αυτά δεν είναι ειδικά για την πάθηση αλλά ομοιάζουν με συμπτώματα πολλών καρδιολογικών και άλλων νοσημάτων: αίσθημα παλμών, θωρακικό άλγος, θωρακική δυσφορία, συγκοπή, ή απλή αδιαθεσία-κεφαλαλγία και συχνά αίσθημα κοιλιακού μετεωρισμού-δυσπεψίας. Η βαρύτητα των συμπτωμάτων κυμαίνεται από ήπια έως σοβαρή και μπορεί τότε να οδηγήσει τους ασθενείς στον περιορισμό της καθημερινής τους δραστηριότητας.


Διάγνωση κολπικής μαρμαρυγής, πώς;

Η διάγνωση της κολπικής μαρμαρυγής γίνεται με αναγνώριση των χαρακτηριστικών ηλεκτροκαρδιογραφικών ευρημάτων της με συνεχή διάρκεια > 30 δευτερόλεπτα. Αυτό μπορεί να γίνει είτε σε ένα κοινό ηλεκτροκαρδιογράφημα ηρεμίας, είτε σε ένα σύστημα καταγραφής του ρυθμού της καρδιάς (βλ. holter ρυθμού, εμφυτεύσιμο σύστημα συνεχούς καταγραφής ILR). Στις μέρες μας, μέσω της συχνής ανάλυσης της καταγραφής του ρυθμού σε ασθενείς που φέρουν μόνιμο βηματοδότη, μπορούμε να διαγνώσουμε όλο και συχνότερα την κολπική μαρμαρυγή.


Και μετά την διάγνωση της κολπικής μαρμαρυγής, τι;

Άμεση είναι η ανάγκη να εκτιμήσουμε τον θρομβοεμβολικό κίνδυνο του ασθενούς εξατομικευμένα. Δηλαδή το πόσο κινδυνεύει ο συγκεκριμένος ασθενής μας με κολπική μαρμαρυγή από επεισόδιο ισχαιμίας, όπως το εγκεφαλικό. Αυτή η εκτίμηση επαναλαμβάνεται τακτικά στην πορεία παρακολούθησης των ασθενών με κολπική μαρμαρυγή και μπορεί να τροποποιείται, ενώ ταυτόχρονα και το ίδιο συχνά πρέπει να συνεκτιμάται και ο αιμορραγικός κίνδυνος στην απόφαση για τυχόν λήψη αντιθρομβωτικής αγωγής, του είδους αυτής, της οδού χορήγησης της και της δοσολογίας της.


Από την άλλη μεριά οφείλουμε να εκτιμήσουμε την βαρύτητα της πάθησης, όσον αφορά το κλινικό πρότυπο εμφάνισής της: πόσο συχνά, πόση διάρκεια, ποια συμπτώματα. Αυτή η εκτίμηση θα καθοδηγήσει σε αποφάσεις για την στρατηγική διαχείρισής της, αν θα επιλέξουμε ανάταξη της αρρυθμίας ή όχι, με ποιο τρόπο (φαρμακευτικά, ηλεκτρικά, μέσω επεμβατικής μεθόδου), πότε, αλλά και ποια θα είναι η μέθοδος για την αποτροπή επανεμφάνισής της.


Τέλος, πολύ σημαντική είναι η ανίχνευση του υποστρώματος ή άλλης παθογένειας που μπορεί να εκλύει την αρρυθμία στον κάθε ασθενή ξεχωριστά, ώστε αν είναι εφικτό να την τροποποιήσουμε, να την αντιμετωπίσουμε και να μειώσουμε τον κίνδυνο πρόκλησης κολπικής μαρμαρυγής αλλά και την βαρύτητά της. Πολύ συχνά τέτοια υποστρώματα είναι η παχυσαρκία, η κακώς ρυθμιζόμενη αρτηριακή υπέρταση, ο διαβήτης, οι θυρεοειδοπάθειες, η αυξημένη κατανάλωση αλκοόλ. Σχετίζονται στενά με την κολπική μαρμαρυγή παθήσεις όπως οι μυοκαρδιοπάθειες και οι παθήσεις των βαλβίδων της καρδιάς, η στεφανιαία νόσος, η νεφρική ανεπάρκεια. Επίσης, συχνά ανευρίσκεται σύνδρομο άπνοιας ύπνου και χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια. Πρόσφατες χειρουργικές επεμβάσεις αλλά και καταστάσεις οξείας φλεγμονής μπορεί να πυροδοτήσουν την εμφάνιση της κολπικής μαρμαρυγής.


Έχω κολπική μαρμαρυγή, κάθε πότε να πηγαίνω στον γιατρό;

Ανάλογα με τον κάθε ασθενή και την συνύπαρξη διαφορετικών παθήσεων, ο γιατρός καθοδηγεί σε ένα πλάνο παρακολούθησης του ασθενούς, τέτοιο ώστε να διασφαλίζεται η ομαλή πορεία του. Συνήθως, μία φορά τον χρόνο, κατ' ελάχιστον, πρέπει να επανεκτιμώνται οι ασθενείς με κολπική μαρμαρυγή με υπερηχοκαρδιογράφημα και holter ρυθμού. Απαραίτητα ελέγχονται για τον αιματοκρίτη και την νεφρική και ηπατική λειτουργία με εργαστηριακό έλεγχο, αναλόγως την ηλικία και τις τιμές αναφοράς τους, κάθε 6 μήνες ή και συχνότερα. Συχνά πρέπει να καταμετρούν την αρτηριακή πίεση, να παρακολουθούν το σωματικό βάρος τους, να ακολουθούν μια διατροφή με μικρά συχνά γεύματα, με ελάχιστη κατfleανάλωση αλκοόλ. Επίσης, πρέπει να εκτιμούν οπτικά τα κόπρανα και τα ούρα τους για τυχόν αιμορραγία, ή και άλλες πηγές αίματος, εφόσον λαμβάνουν αντιθρομβωτική- αντιπηκτική αγωγή και να ενημερώνουν τον γιατρό τους.

Η παρουσία συμπτωμάτων που προβληματίζει τον ασθενή, κατά την πορεία της πάθησης, πρέπει να εκτιμάται πάντα από τον γιατρό του, καθώς μπορεί να οδηγήσει σε αλλαγή της θεραπευτικής στρατηγικής και σε διάγνωση άλλων παθήσεων.



Κλείστε το ραντεβού σας

Παρακαλούμε συμπληρώστε τη φόρμα και θα επικοινωνήσουμε μαζί σας. 

Σας ευχαριστούμε!

bottom of page